من برای ارائه در کنگره بین المللی زیست شناسی حفاظتی در تور کوالالامپور دعوت شدم و غارهای باتو تنها کاری بود که واقعاً می خواستم در حین بازدید در تور مالزی انجام دهم. غارهای باتو با مجسمه غول پیکر موروگان که به شما سلام می کند و معابد رنگارنگ، نام شما را صدا می زد. در این پست عکس ها و اینکه بازدید از غارها چگونه بود را با شما به اشتراک می گذارم.

در غارهای باتو چه بپوشیم؟

قبل از بازدید، مطمئن شوید که لباس درست می پوشید! از آنجا که این مکان عبادت است، باید مطمئن شوید که پاها (حداقل تا زانو) و شانه های خود را بپوشانید. اگر از این قوانین پیروی نکنید، باید از آنجا لباس قرض بگیرید.

بازدید از غارهای باتو چگونه است؟

مجسمه چشمگیری که به شما خوشامد می گوید. بزرگترین موروگان، خدای جنگ هندوها، در 140 فوت ارتفاع است. تامیل ها (افرادی که از غارهای باتو برای عبادت استفاده می کنند) بیشتر هندو هستند. در ابتدا تصور می‌کردم که مردم برای قرن‌ها برای این مجسمه دعا می‌کنند، اما معلوم شد که این مجسمه به تازگی (در سال 2006) ساخته شده است.

پس از موروگان، شروع به پیاده روی به سمت غارها می کنید. در سال 1920، پله های چوبی ساخته شد، اما در نهایت با پله های بتنی که امروزه وجود دارد، جایگزین شدند. 272 پله را بالا رفتیم تا به قله رسیدیم. پله ها رنگ های روشن دارند.

صعود به قله غارهای باتو!

پس از 272 پله، وارد غارها می شوید (توجه داشته باشید که در بالا واقعاً عرق کرده باشید). غارهای آهکی بزرگی که غارهای باتو را تشکیل می دهند تقریباً 400 میلیون سال قدمت دارند و به عنوان منبع پناهگاهی برای مردم بومی (احتمالاً برای هزاران سال؟) استفاده می شد. در اواخر دهه 1800 به عنوان یک مکان عبادت برای مردم تامیل مورد استفاده قرار گرفت.

معابد داخل غار باتو

در داخل غارها مجموعه ای از معابد کوچکتر و رنگی پیدا خواهید کرد که می توانید کفش های خود را درآورید و دعا کنید. موروگان اغلب در نزدیکی طاووس ها نشان داده می شود و مجسمه های طاووس زیادی را در داخل غار خواهید دید. من غارها را حتی بدون معابد زیبا و حیرت‌انگیز دیدم. آنها بسیار جادار هستند و زمانی که داخل غارها می شوند کمی خنک تر و حتی مرطوب می شوند. کمی توقف کردیم تا غارها را تحسین کنیم، اما نسیم خوبی هم گرفتم تا عرقم خشک شود.

بعد از حدود نیم ساعت از صدها پله پایین آمدیم. توقف در بالا به شما منظره ای زیبا با Murugan در پیش زمینه می دهد.

راه خود را به سمت پایین طی می کنیم.

یکی دیگر از نکات برجسته (اما همچنین نقطه پایین) دیدن ماکاک های دم دراز (میمون ها) در اطراف غارهای باتو بود. من عاشق حیات وحش هستم، بنابراین به همین دلیل بود که برای من جالب بود، اما دوست نداشتم که مردم به میمون‌ها غذا می‌دهند و حتی برخی از مردم برای غذا دادن به میمون‌ها غذا می‌فروشند. به همین دلیل است که من آن را نقطه ضعف نامیدم.

مردم همه چیز و همه چیز را به ماکاک ها می دادند. من یک نوشیدنی نوشابه را از یک بطری دیدم. این نه تنها برای سلامتی میمون ها مضر است، بلکه برای گردشگران نیز خطرناک است ، زیرا پرخاشگری را در میمون ها افزایش می دهد و احتمال گاز گرفتن گردشگران را یک به یک افزایش می دهد. من دیدم که شخصی یک میمون را نوازش می کند و مردم اجازه می دهند بچه هایشان (بله بچه ها - مثل یک ساله) با میمون ها راه بروند! وقتی حیوانات مردم را گاز می گیرند، معمولاً حیوان را زمین می زند.

در نهایت، غذا دادن به میمون ها ضایعات زیادی تولید می کند. کناره‌های غارها پر از پلاستیک و زباله‌هایی بود که میمون‌ها می‌دزدیدند یا به عنوان منبع غذا به آن‌ها می‌دادند. به خاطر ما و میمون ها لطفا به آنها غذا ندهید.